ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ, ΛΕΥΚΩΜΑ

      Το χωριό μας το όμορφο ορεινό Κρυονέρι, είναι οικισμός της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας στις πλαγιές
του όρους Βερτίσκος, Β.Α της Θεσσαλονίκης, με υψόμετρο 610 μέτρων και ιδιαίτερα ξηρό και υγιεινό κλίμα.
Έχει απαράμιλλο φυσικό περιβάλλον τεσσάρων εποχών, κάθε εποχή στο Κρυονέρι έχει την δικιά της ομορφιά
και χάρη, έτσι και ο χειμώνας εδώ,
έχει τα δικά του ιδιαίτερα χρώματα
και τις δικές του μοναδικές εικόνες.
Οι φωτογραφίες που βλέπουμε παρακάτω επιβεβαιώνουν του λόγου του αληθές, τραβήχτηκαν στην αυλή του πατρικού μου, είναι τα λουλούδια της μάνας μου, Φρειδερίκης.

Φωτογραφίες

Αλέξανδρος Θ. Χουβαρδάς

ΚΑΘΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.... Φωτογραφία της 15ης Αυγούστου 1929

Όμορφες παλιές μαγικές φωτογραφίες τοπίων και ανθρώπων του χωριού μας.

Κάθε Φωτογραφία, μια Ιστορία.... ένα "ταξίδι" στο παρελθόν σε πρόσωπα και πράγματα, που άλλοι δεν έζησαν και άλλοι, θα θυμούνται και θα νοσταλγήσουν.

                                                                       

ΚΡΥΟΝΕΡΙ. Φωτογραφία της 15ης Αυγούστου 1929.
Πίσω από την παλιά εκκλησία. Διακρίνονται οι ιερεις με τους ψάλτες που χοροστάτησαν στην πανηγυρική Θεία λειτουργία και την εκλησιαστική επιτροπή του Ι.Ν. της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κρυονερίου,  από αριστερά οι: Παναγιώτης Χατζηαναγνώστου  υιός του Παπαφωτεινού που αργότερα διετέλεσε και πρόεδρος της κοινότητας Κρυονερίου, Φιλητός, Αναγνώστης Χατζηαναγνώστου, άγνωστος, Χατζηαναγνώστου Ανέζω , Σοφία (πρεσβυτέρα παπά Φωτεινού) , Σοφία Τουφεξή, Κιρκινέζη Βλαχού, Αραμπατζής , Μυλωνίδης Γεώργιος (διετέλεσε μεταξύ άλλων επί σειρά ετών, τελάλης, καντηλανάφτης αλλά και μάγειρας του δημοτικού σχολείου Κρυονερίου), παπά Απόστολος (Σοχού), παπά Ιωακείμ Παρασκευόπουλος (Αυγής), Μαργαρίτης Μαργαρίτου (πρωτοψάλτης Σοχού), παπά Φωτεινός Χατζηαναγνώστου με τους υιούς του Κωνσταντίνο και Γεώργιο, Τουφεξής Γιανακόπουλος και Κιρκινέζης Νικολής.

Αρχείο Αλέξανδρου Θ. Χουβαρδά

Ο ιεροψάλτης Κωνσταντίνος Χατζηαναγνώστου.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΑΤΖΗΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

(Ο ιεροψάλτης Κωνσταντίνος Χατζηαναγνώστου του Παπαφώτεινου, κατάγονταν από το Κρυονέρι, όπου γεννήθηκε το 1923 και απεβίωσε στις 14/05/2007)

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «H φωνή του Σοχού» Νοέμβριος 2002
  

Στις 5-5-2002 ανήμερα του Πάσχα, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Σοχού σε συνεργασία με το Δήμο Σοχού τίμησε τον ιεροψάλτη Κωνσταντίνο Χατζηαναγνώστου για την εξηκονταετή και πλέον προσφορά του στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου, με την ευκαιρία της αποχώρησής του από τα καθήκοντα του Ιεροψάλτη. Την τελετή, που έλαβε χώρα στον Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου, αμέσως μετά την, ακολουθία της Δεύτερης Ανάστασης, παρακολούθησε μέσα σε κλίμα συγκίνησης, πλήθος κόσμου. Κατά τη διάρκειά της μίλησαν ο Δήμαρχος Σοχού Παναγιώτης Καρακόλης, ο δικηγόρος Κόφτης Γεώργιος καθώς και ο ίδιος ο τιμώμενος.

ΟΜΙΛΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

Σεβαστοί Ιερείς, Κ. Αντιδήμαρχε, κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, κυρίες και κύριοι.

Χρόνια Πολλά σε όλους, Χριστός Ανέστη.

Σε αυτήν την σεμνή τελετή που κάνει η Εκκλησία για να τιμήσει τον Αρχιψάλτη Κωνσταντίνο Χατζη­αναγνώστου, ο Δήμος μας δεν μπορούσε να μείνει αμέτοχος. Εξ άλλου στο Σοχό, Δήμος και Εκκλησία είναι έννοιες απόλυτα ταυτισμένες. - Τον Κώστα ο Θεός τον έδωσε, πέρα από όλα τα άλλα, ένα τάλαντο: την υπέροχη φωνή του την οποία καλλιέργησε, την εκπαίδευσε κατάλληλα και επί εξήντα χρόνια έδωσε τη χαρά σε όλους μας να απολαμβάνουμε τις θείες μελωδίες, τα μυστήρια της χαράς και της λύπης, μ' ένα μοναδικό τρόπο, με μία -Βυζαντινή Εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια που λίγοι έχουν. Η Εκκλησιαστική Μουσική είναι το τραγούδι των πιστών στο Θεό και τους Αγίους η δε Βυζαντινή Μουσική είναι η μουσική των Αγγέλων. Ο Κώστας μας μύησε στα μυστικά αυτής της Μουσικής με την υπέροχη και μοναδική φωνή του. Σαν Ψάλτη τον διακατέχει η σεμνότητα, απαραίτητο προσόν γι' αυτό το λειτούργημα. Αυτό μας έκανε όλους να τον αγαπήσουμε και όσο περισσότερο αγαπάς έναν άνθρωπο τόσο μεγαλύτερη είναι η πίκρα του χωρισμού. Για μια ακόμη φορά τον ευχαριστούμε για την εξηκονταετή προσφορά του επάνω στο αναλόγιο. ­Του ευχόμαστε να είναι τετράγερος και κάπου κάπου ας μας έρχεται για να θυμόμαστε ευχάριστες στιγμές που ζήσαμε κοντά του.

Ο Δήμος, ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο, τιμής ένεκεν για τη μεγάλη του προσφορά του απονέμει αυτήν την πλακέτα.

ΟΜΙΛΙΑ ΚΟΦΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Αγαπητέ δάσκαλε,

Υπηρετώντας επί 65 χρόνια στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου, με ένα μικρό διάλειμμα, έχεις ταυτισθεί απόλυτα με τη ζωή του Σοχού, έχεις ταυτισθεί με τις παιδικές αναμνήσεις όλων σχεδόν των σημερινών Σοχινών, που διακρίνονται για το έντονο θρησκευτικό τους συναίσθημα. Έχεις μπει στις παιδικές μας αναμνήσεις. Και είναι γνωστό ότι πατρίδα είναι οι παιδικές αναμνήσεις. Είσαι ένα μέρος από την πατρίδα μας. Και με την αποχώρησή σου αισθανόμαστε ότι χάνουμε ένα πολύτιμο κομμάτι της. Ότι χάνουμε τις παιδικές μας αναμνήσεις. Και για τον λόγο αυτό αισθανθήκαμε έντονη συγκίνηση την Κυριακή των Βαΐων, στο Ισοκράτημα, στο τεριρέμ, που όταν ο ήχος έγινε πλάγιος τα δάκρυα άρχισαν να κυλούν από τα μάτια μας. Όπως έγινε και σήμερα, που με μοναδικό τρόπο ανέγνωσες το Aναστάσιμο Ευαγγέλιο στην Τουρκική.

Προσωπικά εγώ θέλω να σ' ευχαριστήσω που με δέχθηκες, εδώ και 17 σχεδόν χρόνια κοντά σου, μετά δηλαδή την περίοδο της αμφισβήτησης που ίσως διαρκεί ακόμη, ως απλό και ταπεινό ισοκράτη. Έτσι είχα την τιμή, αλλά και την σπάνια χαρά να απολαμβάνω κυριολεκτικά την κρυστάλλινη φωνή και την υψηλή κατάρτισή σου στη Βυζαντινή μουσική, διότι ισο­κρατώντας κάποιος κοντά σου αισθάνεται το μεγαλείο της μουσικής και της τέχνης σου.

Η αντικατάστασή σου θα είναι δύσκολη για ένα μόνο λόγο. Όλοι θα συγκρίνουν τον αντικαταστάτη σου με σένα και η σύγκριση θα αποβαίνει υπέρ σου. Θέλω να σ' ευχαριστήσω επίσης που προτίμησες να μείνεις στα στενά περιθώρια του Σοχού. Θυσιάστηκες.  Ήταν πολύ εγωιστικό για μας να καυχόμαστε ότι έχουμε τόσο καλό ψάλτη, ενώ η εμβέλειά σου ήταν πολύ μεγαλύτερη. Ήσουν σαν ένα τάνκερ σε μια μικρή λίμνη. (Θυμάμαι τα επαινετικά λόγια των απλών εκκλησιαζόμένων στο Μοναστήρι της Ρίλλας, στον Άγιο Γεώργιο του Σαντάνσκι και στο Μοναστήριο Μποζέντσι στο Μελένικο, όπου κατά καιρούς έψαλλες κατά τις επισκέψεις μας εκεί.)

Σ' ευχαριστώ επίσης, δάσκαλε, που με τιμάς με. τη φιλία σου, διότι δημιουργήθηκε μια σχέση αγνά φιλική και ωραία, που όμοιά της είναι η σχέση μου με το Σοχό και τους Σοχινούς.  Για μας δάσκαλε, είσαι ο Άρχοντας Πρωτοψάλτης. Ευχόμαστε να έχεις υγεία, ώστε παρά την αποχώρησή σου να  σ' έχουμε πάλι κοντά μας, όταν σε χρειαζόμαστε.

ΟΜΙΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΑΤΖΗΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

Στην ομιλία που εκφώνησε ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Χατζηαναγνώστου, μεταξύ των άλλων είπε και τα εξής: Σ' αυτόν τον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου και Πολιούχου, υπηρέτησα 62 χρόνια, (και 4 χρόνια στο Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Σκέπης Εδέσσης) ήτοι 66 συναπτά έτη. Σ' αυτόν τον Αγγελικό Χορό, σ' αυτό το στασίδι, έψαλλα όλα αυτά τα χρόνια, με υπευθυνότητα, ταπεινοφροσύνη και κατάνυξη, με όσες δυνάμεις είχα. Έδωσα την ψυχή μου, το είναι μου. Σας ευχαριστώ θερμά που με παρακολουθήσατε όλα αυτά τα χρόνια με προσοχή και ευλάβεια.Ο Σοχός είναι η πατρίδα μου και το Κρυονέρι η γενέτειρά μου. Ευχαριστώ τον φίλο μου Γεώργιο Κόφτη για τα καλά του λόγια και τη συμμετοχή του στους Αγγελικούς Χορούς και όλους όσοι πλαισιώνουν και βοηθούν τους Χορούς των Ιεροψαλτών. Ευχαριστώ το φίλο, συνάδελφο και μαθητή μου Κωνσταντίνο Μίχο για την καλή συνεργασία που είχαμε και θεωρώ ότι είναι ο άριστος και ικανός αντικαταστάτης μου.

Σας ευχαριστώ, αδελφοί μου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΧΑΤΖΗΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

Αρχείο Χουβαρδά Θ. Αλέξανδρου.

 Ο Παπαφώτεινος Χατζηαναγνώστου πατέρας του ιεροψάλτη Κωνσταντίνου

 Ο Παναγιώτης  Χατζηαναγνώστου  από το Ιντζέκιοι Ανατολικής Θράκης
 παππούς του ιεροψάλτη Κωνσταντίνου.

 Οικογενειακή φωτογραφία του Παπαφωτεινού Χατζηαναγνώστου.

 Ο Κωνσταντίνος Χατζηαναγνώστου με τον ξάδερφο του
Κωνσταντίνο Γραμματόγλου κατά την στρατιωτική τους θητεια.

ΚΡΥΟΝΕΡΙ. Φωτογραφία της 15ης Αυγούστου 1929. Πίσω από την παλιά εκκλησία. Διακρίνονται από αριστερά: Παναγιώτης Χατζηαναγνώστου, Φιλητός, Αναγνώστης Χατζηαναγνώστου, άγνωστος, Χατζηαναγνώστου Ανέζω , Σοφία (πρεσβυτέρα παπα Φωτεινού) , Σοφία Τουφεξή, Κιρκινέζη Βλαχού, Αραμπατζής , Μυλωνίδης Γεώργιος (τελάλης και καντυλανάφτης), παπα Απόστολος (Σοχού), παπα Ιωακείμ Παρασκευόπουλος (Αυγής), Μαργαρίτης Μαργαρίτου (πρωτοψάλτης), παπα Φωτεινός Χατζηαναγνώστου με τους υιούς του Κωνσταντίνο και Γεώργιο, Τουφεξής Γιανακόπουλος και Κιρκινέζης Νικολής.

ΣΟΧΟΣ 28.05.1943 ΤΥΡΟΚΟΜΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΚΟΥΤΑ

ΣΟΧΟΣ 28.05.1943 ΤΥΡΟΚΟΜΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΚΟΥΤΑ
ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ Ο
 ΧΑΤΖΗΑΝΑΓΝΏΣΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ.

Ο σεισμός του 1932 και οι συνέπειες του.

ΕΡΕΥΝΑ- ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ Θ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Μερική άποψη του χωριού την δεκαετία του ΄50.

Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1932 έγινε ισχυρότατος σεισμός 7 ρίχτερ με 2 ισχυρούς μετασεισμούς με επίκεντρο την Χαλκιδική. "Ο όλεθρος επέρασεν από την ατυχή Χαλκιδικήν. Νέαι δονήσεις εκρήμνισαν χθες ό,τι ήτο όρθιον. Ο Σωχός, ο Λαγκαδάς και η Νιγρίτα έπαθαν μεγάλας ζημίας. Οι ζωντανοί είναι πιο αξιολύπητοι από τους πεθαμένους." Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 28/9/1932. Ο σεισμός αυτός μαζί με αυτόν του 1978** άλλαξε οικιστικά το Κρυονέρι, στον σεισμό του 1932* οι ζημιές στο χωριό μας δεν ήταν όμοιες σε όλο τον οικισμό στον "κάτω μαχαλά" (το μέρος του οικισμού που βρίσκεται αριστερά από τον κεντρικό δρόμο που διασχίζει το 

χωριό και την πλατεία) οι καταστροφές ήταν συντριπτικά περισσότερες και πολύ μεγαλύτερες.

Ένα από τα τούρκικα σπίτια του Κρυονερίου, που σώθηκε από
 τον σεισμό του 1932, όχι όμως και από αυτόν του 1978.

Από το σεισμό  και τους ισχυρούς μετασεισμούς που ακολούθησαν εβδομήντα από τα παλιά Τούρκικα σπίτια καταστράφηκαν ο χειμώνας του ΄32 ήταν εξαιρετικά δύσκολος για τους Κρυονερίτες δείτε πως τον περιγραφή απόσπασμα από το γράμμα που παραθέτω παρακάτω,"....Τώρα είμαι καλά, δόξα το Θεό, εάν ερωτάς δια μας, σεισμό πάθαμε, τρεις μήνες έξω πλαγιάζαμε, εάν ρωτάς από το σεισμό εβδομήντα σπίτια χάλασαν, εάν ρωτάς μας έδωσαν και παράγκες καθώς και έγινε ατμός ο κόσμος που είχαν συγγενείς τους γύρευαν να μην σκοτώθηκαν και εμείς δεν είχαμε κανέναν να μας ρωτήσει, τι γίνεστε πως περνάτε ζείτε, πεθάνατε...."

Ο σεισμός του 1932 μέσα από ένα γράμμα της εποχής.

"Αγαπητέ μου πατέρα και μητέρα, εάν ερωτείται δια μας, είμαστε  πολύ καλά. Θέλομε να μάθομε δια την δική σας, πως είσθε και πως περνάτε. Τα δέοντα από την θυγατέρα σου την Βαρβάρα και από την θυγατέρα σου την Ελπίδα και από την ανεψιά σου την Μάρθα και από Τάσο και από τον Κότσο και τα δέοντα από την συμπεθέρα σου οικογενειακός και τα δέοντα από το Δημητρό οικογενειακώς.
Αγαπητέ μου πατέρα, εάν ρωτάς δια εμένα τράβηξα τέσσερις μήνες αρρώστια. Εάν ρωτάς, τρεις φορές πήγα στο ιατρό και τώρα έγινα καλά. Τώρα είμαι καλά, δόξα το Θεό, εάν ερωτάς δια μας, σεισμό πάθαμε, τρεις μήνες έξω πλαγιάζαμε, εάν ρωτάς από το σεισμό εβδομήντα σπίτια χάλασαν, εάν ρωτάς μας έδωσαν και παράγκες καθώς και έγινε ατμός ο κόσμος που είχαν συγγενείς τους γύρευαν να μην σκοτώθηκαν και εμείς δεν είχαμε κανέναν να μας ρωτήσει, τι γίνεστε πως περνάτε ζείτε, πεθάνατε. Ένα γράμμα δεν μας στέλνετε έχω πολλά να σας γράψω αλλά δεν ξέρω γράμμα τι να κάμω δώσε τα δέοντα στον αδελφό μου Χαράλαμπο και τη νύφη μου Μαρία. Δεν ξέρομε έχομε και κανένα ανίψι τι εκάνατε αυτή τι δουλειά να …… ή όχι ότι να κάνει να μας το γράψετε. Καθώς έφυγες και διάβηκες η Ελπίδα θέλει να φύγει απ' εδώ.
πίσω όψη
Τα δέοντα από το Γιακίμ οικογενειακός, τα δέοντα από τον Λια οικογενειακός, δώσε τα δέοντα τον παππού οικογενειακός, δώσε τα δέοντα στον Πατούλ οικογενειακός. Τι να σας πω και τι να σας γράψω. Αυτή την επιστολή την γράφει η ανεψιά σου Μαρία η πρώτη επιστολή που γράφει σε σένα.
Μαρία Γ.Χατζηπαπαδοπούλου
Εν Κρύα Νερά 15 Φεβρουαρίου έτος 1933." 

 Λίγα λόγια για τους σεισμούς.

Ο σεισμός είναι φαινόμενο το οποίο εκδηλώνεται συνήθως χωρίς σαφή προειδοποίηση, δεν μπορεί να αποτραπεί και παρά τη μικρή χρονική διάρκεια του, μπορεί να προκαλέσει μεγάλες υλικές ζημιές στις ανθρώπινες υποδομές με επακόλουθα σοβαρούς τραυματισμούς και απώλειες ανθρώπινων ζωών.Η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση στην Ευρώπη από πλευράς σεισµικότητας και την έκτη παγκοσµίως.
Η γεωγραφική της θέση συμπίπτει με περιοχή του πλανήτη μας όπου λαμβάνουν χώρα μεγάλα γεωτεκτονικά φαινόμενα όπως η σύγκλιση της Αφρικανικής με την Ευρω-ασιατική λιθοσφαιρική πλάκα με αποτέλεσμα τη μεγάλη σεισμικότητα που παρατηρείται στη περιοχή αυτή.
Το σοβαρότερο σεισμικό συμβάν στην Ελλάδα τα τελευταία εκατό χρόνια είναι ο σεισμός μεγέθους 7.2R που έγινε στις 12 Αυγούστου 1953 στη Κεφαλονιά. Προκάλεσε τεράστιες υλικές καταστροφές κυρίως στη Κεφαλονιά, Ζάκυνθο και Ιθάκη με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 476 άνθρωποι και να τραυματιστούν άλλοι 2412. Σε σύνολο 33.000 σπιτιών που υπήρχαν τότε στα νησιά αυτά, υπήρξαν 27.659 καταρρεύσεις, σοβαρές υλικές ζημιές σε 2.780 σπίτια και ελαφρές σε 2.394 σπίτια. Παραρτήματα:  *26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1932
Ισχυρότατος σεισμός 7 ρίχτερ με 2 ισχυρούς μετασεισμούς στη Χαλκιδική.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 28/9: Πρωτοφανείς σκηναί φρίκης και ολέθρου εις την σεισμόπληκτον Χαλκιδικήν. Ολόκληρα χωρία εις σωρούς ερειπίων. Δεν εξηκριβώθη εισέτι αριθμός νεκρών και τραυματιών.-
29/9: Οι φοβεροί σεισμοί συνετάραξαν την Χαλκιδικήν. Η Ιερισσός, το Στρατώνι, τα Νέα Ρόδα, Ίσβορος κλπ. Κατάκεινται εις σωρούς αμόρφων ερειπίων πλέον. Μία εικών από την Κόλασιν του Ντάντε. Γονείς που είδαν τα παιδιά τους να θάπτωνται υπό τα ερείπια. 30/9: Ο όλεθρος επέρασεν από την ατυχή Χαλκιδικήν. Νέαι δονήσεις εκρήμνισαν χθες ό,τι ήτο όρθιον. Ο Σωχός, ο Λαγκαδάς και η Νιγρίτα έπαθαν μεγάλας ζημίας. Οι ζωντανοί είναι πιο αξιολύπητοι από τους πεθαμμένους. Η κυβέρνησις έως τώρα έπραξε το καθήκον της. Πρέπει να νοιώσωμεν την δυστυχίαν των και να τους βοηθήσωμεν. - 1/10: Οι σεισμοί εξακολουθούν ισχυροί εις ολόκληρον την Βόρειον Χαλκιδικήν. Νέαι καταρρεύσεις και τραυματισμοί. Και η Θεσσαλονίκη πανικόβλητος. Έντρομοι οι κάτοικοι εγκαταλείπουν την πόλιν ή διανυκτερεύουν εις το ύπαιθρον.

**20 ΙΟΥΝΙΟΥ 1978
Ισχυρός σεισμός 6,5 της κλίμακας Ρίχτερ πλήττει στις 23.05 τη Θεσσαλονίκη. Ο σεισμός ήταν επιφανειακός και είχε επίκεντρο 35 χλμ. Α-ΒΑ της Θεσσαλονίκης, στο χωριό Προφήτης στη λίμνη Βόλβη. Είχε διάρκεια 15 δευτερόλεπτα και προκάλεσε πολλές ζημιές στην πόλη με αποκορύφωμα την κατάρρευση της πολυκατοικίας στην Πλατεία Ιπποδρομίου. Καταστράφηκαν 3.170 κτίρια, ενώ 14.000 άλλα υπέστησαν σοβαρές ζημίες. Σημαντικές ζημίες έπαθαν ο Λευκός Πύργος και η Ροτόντα. Οι νεκροί ήταν περισσότεροι από σαράντα. Θα θυμίσουμε τα δραματικά γεγονότα των ημερών εκείνων με δημοσιεύματα της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και φωτογραφίες τίτλων και της πολυκατοικίας που κατέρρευσε.

ΚΑΘΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.... Πρωτομαγιά 1965 στην Αρέθουσα.

Όμορφες παλιές μαγικές φωτογραφίες τοπίων και ανθρώπων του χωριού μας.

Κάθε Φωτογραφία, μια Ιστορία.... ένα "ταξίδι" στο παρελθόν σε πρόσωπα και πράγματα, που άλλοι δεν έζησαν και άλλοι, θα θυμούνται και θα νοσταλγήσουν.

Ν' αροθυμούν οι παλαιοί. Να νουνίζ'νε οι νεότεροι. Να ελέπ'ν ε οι μικρότεροι.

Πρωτομαγιά 1965 στην Αρέθουσα.

Ο Καδεμίδης Πρόδρομος με τη σύζυγο του Κούλα,

ο Παπαδόπουλος Παναής με τη σύζυγο του Ηλιανή,

 ο Κανακάρης Δημήτριος με τη σύζυγο του Δέσποινα, ο Παπάζογλου Λευτέρης με τη σύζυγο του Ευθυμία, ο Δουλγερίδης Χρήστος με τη σύζυγο του Σοφία, μαζί με τα παιδιά τους γιορτάζουν την Πρωτομαγιά στα πλατάνια της Αρέθουσας εκεί που γίνεται σήμερα κάθε 9 Μαΐου ημέρα εορτής Αγίου Χριστοφόρου το γνωστό σε όλους πανηγύρι με αγώνες πάλης.

Αλεξανδρος Θ. Χουβαρδας

Επιστροφή στο χωριό...



ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΡΥΟΝΕΡΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΑΓΚΑΔΑ



Άρθρο της εφημερίδας “Το Κρυονέρι” του Φεβρουάριου του 2008. 

Σήμερα όλο και περισσότερος κόσμος αγανακτισμένος από τις συνθήκες διαβίωσης των αστικών κέντρων αποφασίζει να κάνει το μεγάλο βήμα για την επιστροφή στη φύση, εκφράζοντας την επιθυμία μίας διεξόδου από τα καθημερινά προβλήματα που έχουν δημιουργήσει οι σύγχρονες αστικές κοινωνίες και ο τρόπος ζωής σ' αυτές. “Το Κρυονέρι” προσέγγισε ανθρώπους που είχαν το θάρρος να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους και να εγκατασταθούν μόνιμα στο χωριό μας και ζήτησε από την κ. Χαρούλα Παγιάβλα να μας μιλήσει για τους λόγους, οι οποίοι ώθησαν αυτήν και την οικογένειά της, σ' αυτή την απόφαση.

Ας κλείσουμε τα σύνορα... Η Επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη για το Σκοπιανό

"...ας σταματήσουμε τις διπλωματικές και οικονομικές μας

 σχέσεις και ας τους αφήσουμε να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν

κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους"

Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια. Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών, δηλαδή ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο μελλοντικός πρόεδρος, η κολοσσιαία πολεμική μηχανή έχει ήδη μπει μπροστά με στόχο την εξόντωση όλων όσων θεωρεί εχθρούς της ακόμα και αυτών όπως η Ελλάδα που δεν υπακούνε τυφλά της εντολές της. Ιράν, Κορέα, Αραβικός κόσμος νέοι υποτελείς και φυσικά άμεσα η Ρωσία και στο βάθος η Κίνα.

Μετά θα έρθει η σειρά των "ατάκτων" της Νότιας Αμερικής, ένας νέος θανάσιμος κίνδυνος πολυπρόσωπος, πολυπλόκαμος σαν χταπόδι κάνει αργά αλλά σταθερά την εμφάνισή του στο προσκήνιο της παγκόσμιας ιστορίας. Σημερινός στόχος είναι τα Βαλκάνια, με κύριο σύμμαχο την "Μεγάλη Αλβανία" ξεκινώντας από το Κόσοβο με συνεργάτες τους υπεύθυνους για μαζικές δολοφονίες UCK.

O Παπαδιαμάντης για τη χρεοκοπία. Τις ημύνθη περί πάτρης;

Τις ημύνθη περί πάτρης;

Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος. Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους! Τότε σ' εξεθέωναν οι προεστοί κ' οι 'γυφτοχαρατζήδες', τώρα σε 'αθεώνουν' οι βουλευταί κ' οι δήμαρχοι.Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας.Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στην εφημερίδα «Ακρόπολις» 115 χρόνια πριν.....

ΚΑΘΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.... ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΚΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ

Όμορφες παλιές μαγικές φωτογραφίες τοπίων και ανθρώπων του χωριού μας.

Κάθε Φωτογραφία, μια Ιστορία.... ένα "ταξίδι" στο παρελθόν σε πρόσωπα και πράγματα, που άλλοι δεν έζησαν και άλλοι, θα θυμούνται και θα νοσταλγήσουν.

Ν' αροθυμούν οι παλαιοί. Να νουνίζ'νε οι νεότεροι. Να ελέπ'ν ε οι μικρότεροι.

Κρυονέρι, δεκαετίας του ΄50. Αναμνηστική φωτογραφία από τα εγκαίνια θεμελίωσης της αποθήκης του Γεωργικού Συνεταιρισμού Κρυονερίου.       Οι Κρυονερίτες, κατάγονται από την Ανατολική Θράκη και τον Πόντο, εγκαταστάθηκαν στο χωριό από τον Οκτώβριο του 1922 έως την άνοιξη του1924, ανθρωποί δημιουργικοι, εργατικοι και φιλοτιμοι, πρώτα έκαναν το κοινοτικό κατάστημα, ακολούθησε η κατασκευή του δημοτικού σχολείου το 1930, δενδροφυτεύσαν το πάρκο το 1936, κατέβασαν το νερό από το βουνό (από τον Γαβρο) έως τότε το χωριό υδρεύονταν από βρύσες που βρίσκονταν μέσα στο χωριό, έκαναν την γέφυρα στην είσοδο και τον δρόμο έως την διακλάδωση, κατασκεύασαν την Εκκλησία τους και τα όμορφα εξωκλήσια τους, έκαναν γήπεδο ποδοσφαίρου, αποδυτήρια, κερκίδα, γραφεία και αλλα πολλα μικρα και μεγαλα εργα, με προσωπική εργασία, προσφορές σε είδος (σιτάρι) και χρήματα. 

      Στην φωτογραφία διακρίνονται οι Μπουσεβιτής Αθανάσιος, Νταμντούνης Παναγιώτης, Κανελής Αργύρης, Γραμματόγλου Κων/νος, Χ’’γεωργίου Γεώργιος, Ράπτης Μιχάλης, Ποργιαζής Δημήτριος, Ταβλαρίδης Δημήτριος, Παπαχριστοδούλου Νίκος, Λαμπαδαρίδης Κυριάκος (ιερέας), Αμπατζής Συμεών, Λυμπεριδης Βαλάσης, Σουβλής Γιάννης, Μυλωνίδης Γιώργος, Ποργιαζης Γεώργιος.

Αλεξανδρος Θ. Χουβαρδας

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΑΣΚΟΥ

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ…….. Ή ΜΗΠΩΣ ΕΊΝΑΙ;


Περασμένα μεσάνυχτα. Ξημερώνει το Σάββατο της Διακαινησίμου εβδομάδος.

Μόλις πριν λίγο κλείδωσα την εξώπορτα του Ναού. Ουράνια ησυχία και Θεϊκή γαλήνη απλώνεται γύρω. Ακόμα και ο ήχος του κλειδιού στην κλειδαριά, ακούγεται ιερόσυλος. 
Ακουμπισμένος στο κάγκελο του περιβόλου προσπαθώ να συλλάβω το μεγαλείο της στιγμής,
αλλά και τις στιγμές των μεγαλείων όλων αυτών των ημερών ιδιαίτερα βέβαια των δύο τελευταίων.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΖΥΜΩΤΟ ΨΩΜΙ

Παρασκευή ψωμιού

με τον παραδοσιακό τρόπο στο Κρυονέρι.

Ν' αροθυμούν οι παλαιοί. Να νουνίζ'νε οι νεότεροι. Να ελέπ'ν ε οι μικρότεροι.

Κείμενα Γραμματόγλου Βασιλική - Φωτογραφίες Αλέξανδρος Θ. Χουβαρδάς


Το ψωμί στην αγροτική κοινωνία ήταν και είναι βασικό είδος διατροφής, συνυφασμένο με την ίδια τη ζωή. Βασική τροφή του Έλληνα, ταυτίστηκε με την επάρκεια αγαθών και η έλλειψη του με την πείνα. Δεν έλειψε από τον ελληνικό παραδοσιακό τραπέζι τις μεγάλες γιορτές και τις μεγάλες στιγμές τους ελληνικού βίου. Συνδέθηκε με έθιμα, προλήψεις, παρατηρήματα και όρισε την πραγματική «φάγαμε ψωμί κι αλάτι» και άπιστη φιλία.
 Στο φωτορεπορταζ που ακολουθει, θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε τον  τρόπο παρασκευής  του παραδοσιακου ψωμιού, του κατ' εξοχην βασικού διατροφικού αγαθού, του Ελληνα.
.
Η οικογένεια του Κώστα Παπαδόπουλου και της Μαρίας Τσοπανίδου, είναι από τις τελευταίες οικογένειες στο χωριό που παρασκευάζει με τον παραδοσιακό τρόπο, οπως εμαθε απο την μανα και την γιαγια της, το ψωμί της 10μελούς - μαζί με τις νύφες και τα εγγόνια - οικογενείας της στα μέσα κάθε εβδομάδας. Η κυρία Μαρία από το 1970 που ήρθε νύφη στο Κρυονέρι από το Πολυδένδρι Ασκού έως σήμερα ζυμώνει κάθε εβδομάδα το ψωμί της οικογένειας με τον παραδοσιακό τρόπο.

Η διαδικασία της παρασκευής του ψωμιού έχει ως εξής:

ΛΟΦΙΣΚΟΣ. Παρεκκλήσι των Επτά παίδων Μακκαβαίων.

ΕΡΕΥΝΑ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Αλέξανδρος Θ. Χουβαρδάς

 Από τον Λαγκαδά, εάν κατευθυνθούμε προς το Σοχό, είτε από τον δρόμο του Κολχικού ή τον δρόμο απο τις Πέντε Βρύσες θα συναντήσουμε εκεί που διασταυρώνονται οι δυο δρόμοι το πανέμορφο Παρεκκλήσι των Επτά παίδων Μακκαβαίων του Λοφίσκου.

«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» ΚΙ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

ΜΠΑΝΤΟΥΛΑΣ ΜΟΣΧΟΣ  ΓΕΩΠΟΝΟΣ  Α.Π.Θ.*   

Το σχέδιο «Καλλικράτης» έρχεται να εφαρμοστεί σε μια δύσκολη συγκυρία για τη χώρα.Από τη μία, η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών από τους πολίτες κι από την άλλη η οικονομική κρίση, δημιουργούν ένα περιβάλλον δυσπιστίας προς οποιανδήποτε μεταρύθμιση.Αν στα παραπάνω προσθέσουμε την μειωμένη χρηματοδότηση, την προχειρότητα στην κατανομή των αρμοδιοτήτων και την έλλειψη προσωπικού, τότε η επόμενη μέρα του «Καλλικράτη» φαντάζει πολύ δύσκολη.
Όσον αφορά το δικό μας νέο δήμο που προέκυψε από τη συνένωση, καλύπτει μια τεράστια αγροτική έκταση κι έχει να αντιμετωπίσει την κρίση του πρωτογενή τομέα, που οδηγεί στην εγκατάλειψη της γεωργίας και κτηνοτροφίας, με αποτέλεσμα την ερήμωση των χωριών μας. Επειδή τα προβλήματα του πρωτογενή τομέα είναι διαχρονικά, αλλά κι επιδεινώνονται ημέρα με την ημέρα, θα πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα κι αποτελεσματικά.
    Στο σχεδιασμό της επόμενης ημέρας του «Καλλικράτη», θα πρέπει να πρέπει να περιλαμβάνεται η δημιουργία μιας «μικρής διεύθυνσης αγροτικής ανάπτυξης», με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, που θα γνωρίζει τα προβλήματα της περιοχής και θα μπορεί να συνεισφέρει στην επίλυσή τους. Κύριος στόχος θα πρέπει να είναι η συνεργασία , η ενημέρωση κι ο έγκυρος προγραμματισμός των παραγωγών πριν από κάθε καλλιεργητική περίοδο.
   Στο νέο δήμο μας, που αποτελείται από την πεδιάδα του Λαγκαδά και τους δύο ορεινούς όγκους, έχουμε να αντιμετωπίσουμε εκτός από τα γνωστά προβλήματα του γεωργικοκτηνοτροφικού κλάδου και κάποια νέα όπως (εγκατάλειψη καπνοκαλλιέργειας, αδειοδότηση γεωτρήσεων, προβλήματα στην καλιέργεια του καλαμποκιού από έντομα καραντίνας…). Η απάντηση σε όλα τα παραπάνω προβλήματα μπορεί να δοθεί μέσα από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, που θα ξεκινά από την αναδιάρθρωση καλλιεργειών (αρωματικά – ενεργειακά-κτηνοτροφικά φυτά, σαλιγκαροτροφία, καλλιέργεια μανιταριών) σε τοπικό αλλά και προσωπικό επίπεδο, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής και τη δημιουργία νέων ποιοτικών κι ανταγωνιστικών προιόντων. Η συνέχεια της αναδιάρθρωσης, θα πρέπει να οδηγήση τους παραγωγούς μας, στη «συμβολαιακή γεωργία», δηλαδή να γνωρίζουν όλοι που και πόσο θα πουλήσουν αυτό που παράγουν.  

Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να το πιστέψουμε. Με σχέδιο κι αποφασιστικότητα μπορούμε να δώσουμε διέξοδο στους παραγωγούς μας.

    * Ο Μόσχος Μπαντούλας γεννήθηκε πριν από 35 χρόνια, προέρχεται από αγροτική οικογένεια και μεγάλωσε στο Ζαγκλιβέρι ,έδρα του Δήμου Καλινδοίων. Είναι παντρεμένος με την Ιφιγένεια Σκαρλάτου από το Αδάμ και έχει δύο παιδιά, τον Άγγελο και την Αργυρώ. Είναι Γεωπόνος στη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης της ΝΑΘ, απόφοιτος της Γεωπονικής Σχολής του Α.Π.Θ. Στα φοιτητικά του χρόνια διετέλεσε πρόεδρος του συλλόγου φοιτητών Γεωπονίας και μέλος της Συγκλήτου του Α.Π.Θ. Είναι μέλος του ΓΕΩΤΕΕ, αντιπρόσωπος στη γενική συνέλευση του επιμελητηρίου και έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά με το ποδόσφαιρο αγωνιζόμενος σε διάφορες ομάδες του δήμου μας (ΑΠΟΛΛΩΝ ΖΑΓΚΛΙΒΕΡΙΟΥ,Α.Π.Ε ΛΑΓΚΑΔΑ,ΑΡΗΣ ΚΑΒΑΛΑΡΙΟΥ).

Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Από το βιβλίο

«Ιστορία της γενέτειράς μου, του χωριού Ιντζέκιοϊ» του Γεώργιου Ι. Γιαννακάκη.

Την ημέρα του Ευαγγελισμού, 25 Μαρτίου, το φυτρωμένο σιτάρι, που καθ' όλον το

χειμώνα είναι ανυψωμένο μια σπιθαμή, αποτείνεται προς τη μητέρα του Γη και την

αποχαιρετά. Σύμφωνα με την παροιμία, ο διάλογος μεταξύ σιταριού και γης κατά τη στιγμή του αποχωρισμού έχει ως εξής:

Το σιτάρι λέει :

 Σ' αφήνω γειά μαννούλα μου!

Η Γή ρωτά :

Παιδί μου, πού θα πάς;

Το σιτάρι απαντά :

Θα πάω να με φάνε, εκείνοι που θα φας!

Ο παραπάνω διάλογος υπαινίσσεται τη συνεχή εναλλαγή της ύλης, χωρίς να

χάνεται τίποτα. Το σιτάρι μεγαλώνει και ωριμάζει τρεφόμενο από τη γή, αυτό τρώνε

οι άνθρωποι, αλλά στο τέλος και αυτοί γίνονται πάλι χώμα.

'Ερευνα-Φωτογραφίες Χουβαρδάς Θ. Αλέξανδρος 

Το δοχείο με την ρωγμή

 

Πριν πολλά χρόνια, σε μια επαρχεία κάπου στην Κίνα, ζούσε μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία κουβαλούσε καθημερινά νερό από ένα μακρινό ρυάκι με δυο μεγάλα δοχεία περασμένα σε ένα μακρύ ξύλινο κοντάρι το οποίο στήριζε στους ώμους της.

Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού που μπορούσε να χωρέσει.
Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς διαδρομής, από το ρυάκι στο σπίτι, έφθανε με τη στάθμη του νερού έως τη μέση. Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γυναίκα κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της.

Τοπικές Συνταγές. Κρέας με κυδώνι.

Συνταγή, από  το Αυδήμι της Ανατολικής Θράκης,

 της  Κρυονερίτισας, Σοφίας Ματζαβέλα.

Από το Αυδήμι εγκαταστάθηκαν στο Κρυονέρι 3 οικογένειες προσφύγων.

Αυτές είναι  του Κανέλη Φωτίου του Θαυμαστού,

του Βαρβατσούλη Άγγελου του Κανέλη

και του Μορφόπουλου Κωνσταντίνου του Μπαλαση, πατέρα της κυρίας Σοφίας που έδωσε την συνταγή αυτή, για ένα βιβλίο που εξέδωσε η  νομαρχία Θεσσαλονίκης.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΟ ΚΡΥΟΝΕΡΙ

Επιμέλεια-Κείμενα- Φωτογραφίες, Αλέξανδρος Θ. Χουβαρδάς.

29-05-2010 ΑΠΕ - ΜΠΕ.

Με ζουρνάδες και παραδοσιακά εδέσματα υποδέχτηκαν το πρωί οι κάτοικοι του Κρυονερίου του δήμου Σοχού της επαρχίας Λαγκαδά, τους τριάντα πέντε Τούρκους πολίτες, σημερινούς κατοίκους του τουρκικού χωριού Οζλούς, που επισκέπτονται το ελληνικό χωριό στο οποίο κατοικούσαν πρόγονοι τους μέχρι και το 1924, ως την ανταλλαγή πληθυσμών.

Οι απόγονοι των τουρκικών οικογενειών, με συγκίνηση, περιηγήθηκαν στο χωριό, συνοδευμένοι από τους σημερινούς Έλληνες δημότες του και θυμήθηκαν διηγήσεις, ιστορίες, παππούδων και προπαππούδων τους για τον τόπο, τη ζωή, τις μνήμες που πήραν μαζί τους φεύγοντας για την Τουρκία.

Η οικιστική αποκατάσταση των πρώτων Κρυονεριτών.

Κείμενα- Φωτογραφίες, Αλέξανδρος Θ. Χουβαρδάς.

   Το σπίτι της φωτογραφίας είναι το σπίτι του Μπαίρα Αθανάσιου, στο Κρυονέρι, το οποίο γκρεμίστηκε πριν από λίγα χρόνια. Οι πρόγονοι μας όταν ήρθαν πρόσφυγες, από την Ανατολική Θράκη τον Οκτώβριο του 1922 και τον Πόντο τον Σεπτέμβριο του 1923 και εγκατασταθήκαν στο χωριό, οι πρώτοι εκείνοι Κρυονερίτες πέρασαν πολύ δύσκολα τα πρώτα χρόνια. Όλοι εγκαταστάθηκαν σε παλιά τούρκικα σπίτια -όπως αυτό της φωτογραφίας- που άδειασαν με την ανταλλαγή των πληθυσμών.      Έζησαν μάλιστα σε αυτά μαζί με τους Τούρκους ιδιοκτήτες τους από τον Οκτώβριο του 1922 έως την άνοιξη του 1924 που αποχώρισαν και οι τελευταίες από της 200 περίπου, τούρκικες οικογένειες για τα χωριά Οζλούς και Ντερέκιοι της Προύσας, οπού όπως γνωρίζουμε σήμερα εγκαταστάθηκαν, μαζί με τους Τούρκους της Όσσας και του Σοχού μόνιμα. Πολλά τα σπίτια αυτά, πολλές και οι οικογένειες που βολεύτηκαν. Πως ήταν τα τούρκικα σπίτια στο Γκιρμίτς τότε, Κρυονέρι σήμερα.

ΚΑΘΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.... Ο "ΑΤΤΙΛΑΣ" εισβάλει στην Κύπρο.

Όμορφες παλιές μαγικές φωτογραφίες τοπίων και ανθρώπων του χωριού μας.

Κάθε Φωτογραφία, μια Ιστορία.... ένα "ταξίδι" στο παρελθόν σε πρόσωπα και πράγματα, που άλλοι δεν έζησαν και άλλοι, θα θυμούνται και θα νοσταλγήσουν.

Ν' αροθυμούν οι παλαιοί. Να νουνίζ'νε οι νεότεροι. Να ελέπ'ν ε οι μικρότεροι.

 

ΕΞΩΚΛΗΣΙ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974.

 Παραμονή της εορτής της Αγιας Παρασκευής, οι Τούρκοι έχουν εισβάλει στο μαρτυρικό νησί της  Κύπρου ο «ΑΤΤΙΛΑΣ» βρίσκεται σε εξέλιξη…

 Στο ομώνυμο εξωκλήσι του χωριού μας, παράκληση γίνεται απο γυναίκες κάθε ηλικίας, για την σωτηρία των Κύπριων αδελφών μας, αλλά και για τους γιους, συζύγους, πατεράδες και αδερφούς που έχουν επιστρατευθεί, περιμένοντας από στιγμή σε στιγμή να ξεσπάσει Ελληνοτουρκικός πόλεμος.

 Στην φωτογραφία δίπλα, διακρίνονται από δεξιά η Ευθυμία ……, Συμέλα Ατματζίδου, ο ψάλτης Θεόδωρος Μωραΐτης, η Παρθένα Ατματζίδου του Αναστ., ο ΠαπαΚυριάκος Λαμπαδαρίδης, η Κυριακούλα Λαμπαδαρίδου, η πρεσβυτέρα Σοφία Λαμπαδαρίδου, η Σοφία Ατματζίδου, Ευθυμούλα Ατματζίδου, Θεοδώρα Καγιά, Χαρίκλεια Σαριδεμερτζή, Αμαλία (Μπαξεβάνη) Χ’’γεωργίου.

Φωτογραφίες αρχείο, Χουβαρδά Θ. Αλέξανδρου.