«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» ΚΙ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

ΜΠΑΝΤΟΥΛΑΣ ΜΟΣΧΟΣ  ΓΕΩΠΟΝΟΣ  Α.Π.Θ.*   

Το σχέδιο «Καλλικράτης» έρχεται να εφαρμοστεί σε μια δύσκολη συγκυρία για τη χώρα.Από τη μία, η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών από τους πολίτες κι από την άλλη η οικονομική κρίση, δημιουργούν ένα περιβάλλον δυσπιστίας προς οποιανδήποτε μεταρύθμιση.Αν στα παραπάνω προσθέσουμε την μειωμένη χρηματοδότηση, την προχειρότητα στην κατανομή των αρμοδιοτήτων και την έλλειψη προσωπικού, τότε η επόμενη μέρα του «Καλλικράτη» φαντάζει πολύ δύσκολη.
Όσον αφορά το δικό μας νέο δήμο που προέκυψε από τη συνένωση, καλύπτει μια τεράστια αγροτική έκταση κι έχει να αντιμετωπίσει την κρίση του πρωτογενή τομέα, που οδηγεί στην εγκατάλειψη της γεωργίας και κτηνοτροφίας, με αποτέλεσμα την ερήμωση των χωριών μας. Επειδή τα προβλήματα του πρωτογενή τομέα είναι διαχρονικά, αλλά κι επιδεινώνονται ημέρα με την ημέρα, θα πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα κι αποτελεσματικά.
    Στο σχεδιασμό της επόμενης ημέρας του «Καλλικράτη», θα πρέπει να πρέπει να περιλαμβάνεται η δημιουργία μιας «μικρής διεύθυνσης αγροτικής ανάπτυξης», με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, που θα γνωρίζει τα προβλήματα της περιοχής και θα μπορεί να συνεισφέρει στην επίλυσή τους. Κύριος στόχος θα πρέπει να είναι η συνεργασία , η ενημέρωση κι ο έγκυρος προγραμματισμός των παραγωγών πριν από κάθε καλλιεργητική περίοδο.
   Στο νέο δήμο μας, που αποτελείται από την πεδιάδα του Λαγκαδά και τους δύο ορεινούς όγκους, έχουμε να αντιμετωπίσουμε εκτός από τα γνωστά προβλήματα του γεωργικοκτηνοτροφικού κλάδου και κάποια νέα όπως (εγκατάλειψη καπνοκαλλιέργειας, αδειοδότηση γεωτρήσεων, προβλήματα στην καλιέργεια του καλαμποκιού από έντομα καραντίνας…). Η απάντηση σε όλα τα παραπάνω προβλήματα μπορεί να δοθεί μέσα από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, που θα ξεκινά από την αναδιάρθρωση καλλιεργειών (αρωματικά – ενεργειακά-κτηνοτροφικά φυτά, σαλιγκαροτροφία, καλλιέργεια μανιταριών) σε τοπικό αλλά και προσωπικό επίπεδο, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής και τη δημιουργία νέων ποιοτικών κι ανταγωνιστικών προιόντων. Η συνέχεια της αναδιάρθρωσης, θα πρέπει να οδηγήση τους παραγωγούς μας, στη «συμβολαιακή γεωργία», δηλαδή να γνωρίζουν όλοι που και πόσο θα πουλήσουν αυτό που παράγουν.  

Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να το πιστέψουμε. Με σχέδιο κι αποφασιστικότητα μπορούμε να δώσουμε διέξοδο στους παραγωγούς μας.

    * Ο Μόσχος Μπαντούλας γεννήθηκε πριν από 35 χρόνια, προέρχεται από αγροτική οικογένεια και μεγάλωσε στο Ζαγκλιβέρι ,έδρα του Δήμου Καλινδοίων. Είναι παντρεμένος με την Ιφιγένεια Σκαρλάτου από το Αδάμ και έχει δύο παιδιά, τον Άγγελο και την Αργυρώ. Είναι Γεωπόνος στη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης της ΝΑΘ, απόφοιτος της Γεωπονικής Σχολής του Α.Π.Θ. Στα φοιτητικά του χρόνια διετέλεσε πρόεδρος του συλλόγου φοιτητών Γεωπονίας και μέλος της Συγκλήτου του Α.Π.Θ. Είναι μέλος του ΓΕΩΤΕΕ, αντιπρόσωπος στη γενική συνέλευση του επιμελητηρίου και έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά με το ποδόσφαιρο αγωνιζόμενος σε διάφορες ομάδες του δήμου μας (ΑΠΟΛΛΩΝ ΖΑΓΚΛΙΒΕΡΙΟΥ,Α.Π.Ε ΛΑΓΚΑΔΑ,ΑΡΗΣ ΚΑΒΑΛΑΡΙΟΥ).

Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Από το βιβλίο

«Ιστορία της γενέτειράς μου, του χωριού Ιντζέκιοϊ» του Γεώργιου Ι. Γιαννακάκη.

Την ημέρα του Ευαγγελισμού, 25 Μαρτίου, το φυτρωμένο σιτάρι, που καθ' όλον το

χειμώνα είναι ανυψωμένο μια σπιθαμή, αποτείνεται προς τη μητέρα του Γη και την

αποχαιρετά. Σύμφωνα με την παροιμία, ο διάλογος μεταξύ σιταριού και γης κατά τη στιγμή του αποχωρισμού έχει ως εξής:

Το σιτάρι λέει :

 Σ' αφήνω γειά μαννούλα μου!

Η Γή ρωτά :

Παιδί μου, πού θα πάς;

Το σιτάρι απαντά :

Θα πάω να με φάνε, εκείνοι που θα φας!

Ο παραπάνω διάλογος υπαινίσσεται τη συνεχή εναλλαγή της ύλης, χωρίς να

χάνεται τίποτα. Το σιτάρι μεγαλώνει και ωριμάζει τρεφόμενο από τη γή, αυτό τρώνε

οι άνθρωποι, αλλά στο τέλος και αυτοί γίνονται πάλι χώμα.

'Ερευνα-Φωτογραφίες Χουβαρδάς Θ. Αλέξανδρος 

Το δοχείο με την ρωγμή

 

Πριν πολλά χρόνια, σε μια επαρχεία κάπου στην Κίνα, ζούσε μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία κουβαλούσε καθημερινά νερό από ένα μακρινό ρυάκι με δυο μεγάλα δοχεία περασμένα σε ένα μακρύ ξύλινο κοντάρι το οποίο στήριζε στους ώμους της.

Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού που μπορούσε να χωρέσει.
Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς διαδρομής, από το ρυάκι στο σπίτι, έφθανε με τη στάθμη του νερού έως τη μέση. Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γυναίκα κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της.

Τοπικές Συνταγές. Κρέας με κυδώνι.

Συνταγή, από  το Αυδήμι της Ανατολικής Θράκης,

 της  Κρυονερίτισας, Σοφίας Ματζαβέλα.

Από το Αυδήμι εγκαταστάθηκαν στο Κρυονέρι 3 οικογένειες προσφύγων.

Αυτές είναι  του Κανέλη Φωτίου του Θαυμαστού,

του Βαρβατσούλη Άγγελου του Κανέλη

και του Μορφόπουλου Κωνσταντίνου του Μπαλαση, πατέρα της κυρίας Σοφίας που έδωσε την συνταγή αυτή, για ένα βιβλίο που εξέδωσε η  νομαρχία Θεσσαλονίκης.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΟ ΚΡΥΟΝΕΡΙ

Επιμέλεια-Κείμενα- Φωτογραφίες, Αλέξανδρος Θ. Χουβαρδάς.

29-05-2010 ΑΠΕ - ΜΠΕ.

Με ζουρνάδες και παραδοσιακά εδέσματα υποδέχτηκαν το πρωί οι κάτοικοι του Κρυονερίου του δήμου Σοχού της επαρχίας Λαγκαδά, τους τριάντα πέντε Τούρκους πολίτες, σημερινούς κατοίκους του τουρκικού χωριού Οζλούς, που επισκέπτονται το ελληνικό χωριό στο οποίο κατοικούσαν πρόγονοι τους μέχρι και το 1924, ως την ανταλλαγή πληθυσμών.

Οι απόγονοι των τουρκικών οικογενειών, με συγκίνηση, περιηγήθηκαν στο χωριό, συνοδευμένοι από τους σημερινούς Έλληνες δημότες του και θυμήθηκαν διηγήσεις, ιστορίες, παππούδων και προπαππούδων τους για τον τόπο, τη ζωή, τις μνήμες που πήραν μαζί τους φεύγοντας για την Τουρκία.

Η οικιστική αποκατάσταση των πρώτων Κρυονεριτών.

Κείμενα- Φωτογραφίες, Αλέξανδρος Θ. Χουβαρδάς.

   Το σπίτι της φωτογραφίας είναι το σπίτι του Μπαίρα Αθανάσιου, στο Κρυονέρι, το οποίο γκρεμίστηκε πριν από λίγα χρόνια. Οι πρόγονοι μας όταν ήρθαν πρόσφυγες, από την Ανατολική Θράκη τον Οκτώβριο του 1922 και τον Πόντο τον Σεπτέμβριο του 1923 και εγκατασταθήκαν στο χωριό, οι πρώτοι εκείνοι Κρυονερίτες πέρασαν πολύ δύσκολα τα πρώτα χρόνια. Όλοι εγκαταστάθηκαν σε παλιά τούρκικα σπίτια -όπως αυτό της φωτογραφίας- που άδειασαν με την ανταλλαγή των πληθυσμών.      Έζησαν μάλιστα σε αυτά μαζί με τους Τούρκους ιδιοκτήτες τους από τον Οκτώβριο του 1922 έως την άνοιξη του 1924 που αποχώρισαν και οι τελευταίες από της 200 περίπου, τούρκικες οικογένειες για τα χωριά Οζλούς και Ντερέκιοι της Προύσας, οπού όπως γνωρίζουμε σήμερα εγκαταστάθηκαν, μαζί με τους Τούρκους της Όσσας και του Σοχού μόνιμα. Πολλά τα σπίτια αυτά, πολλές και οι οικογένειες που βολεύτηκαν. Πως ήταν τα τούρκικα σπίτια στο Γκιρμίτς τότε, Κρυονέρι σήμερα.

ΚΑΘΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.... Ο "ΑΤΤΙΛΑΣ" εισβάλει στην Κύπρο.

Όμορφες παλιές μαγικές φωτογραφίες τοπίων και ανθρώπων του χωριού μας.

Κάθε Φωτογραφία, μια Ιστορία.... ένα "ταξίδι" στο παρελθόν σε πρόσωπα και πράγματα, που άλλοι δεν έζησαν και άλλοι, θα θυμούνται και θα νοσταλγήσουν.

Ν' αροθυμούν οι παλαιοί. Να νουνίζ'νε οι νεότεροι. Να ελέπ'ν ε οι μικρότεροι.

 

ΕΞΩΚΛΗΣΙ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974.

 Παραμονή της εορτής της Αγιας Παρασκευής, οι Τούρκοι έχουν εισβάλει στο μαρτυρικό νησί της  Κύπρου ο «ΑΤΤΙΛΑΣ» βρίσκεται σε εξέλιξη…

 Στο ομώνυμο εξωκλήσι του χωριού μας, παράκληση γίνεται απο γυναίκες κάθε ηλικίας, για την σωτηρία των Κύπριων αδελφών μας, αλλά και για τους γιους, συζύγους, πατεράδες και αδερφούς που έχουν επιστρατευθεί, περιμένοντας από στιγμή σε στιγμή να ξεσπάσει Ελληνοτουρκικός πόλεμος.

 Στην φωτογραφία δίπλα, διακρίνονται από δεξιά η Ευθυμία ……, Συμέλα Ατματζίδου, ο ψάλτης Θεόδωρος Μωραΐτης, η Παρθένα Ατματζίδου του Αναστ., ο ΠαπαΚυριάκος Λαμπαδαρίδης, η Κυριακούλα Λαμπαδαρίδου, η πρεσβυτέρα Σοφία Λαμπαδαρίδου, η Σοφία Ατματζίδου, Ευθυμούλα Ατματζίδου, Θεοδώρα Καγιά, Χαρίκλεια Σαριδεμερτζή, Αμαλία (Μπαξεβάνη) Χ’’γεωργίου.

Φωτογραφίες αρχείο, Χουβαρδά Θ. Αλέξανδρου.

Ο Κρυονερίτης καλλιτέχνης Αλέξανδρος Καγιάς.

Ο Αλέξανδρος Καγιάς γεννήθηκε στο Κρυονέρι Θεσσαλονίκης το 1956. Ζωγράφιζε από μικρός. Μαθητής γυμνασίου θητεύει στο αγιογραφικό εργαστήριο του Νικόλαου Π.Γεωργιάδη στην Εγνατία, μετά από κάλεσμα του αγιογράφου. Συμπληρώνει τις γνώσεις του κοντά στον Χριστοφάνη Βουτσινά. Από το 1972 μέχρι και το 1992 αγιογραφεί ή συνεργάζεται στην αγιογράφηση πολλών ναών (Ρευματοκρατούσα Γέφυρας, Αγία Μαρίνα Θεσσαλονίκης, Άγιος Αθανάσιος στη Θεσσαλονίκη και ναούς στην Κοζάνη, Γρεβενά και Φιλαδέλφεια Θεσσαλονίκης). Με το σύλλογο ζωγράφων Θεσσαλονίκης εκθέτει έργα του ομαδικά στη Φιλιππούπολη Βουλγαρίας (1978) και στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Το 1982 εκθέτει στον EOMMEX. Το 1987 εκτίθενται έργα του στο Δήμο Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης. Το 1989 πραγματοποιεί ατομική έκθεση στη γκαλερί "Καλές Τέχνες" Θεσσαλονίκης. Το 1989 πραγματοποιεί ατομική έκθεση στη γκαλερί "Ουτοπία" με γενικό τίτλο "Ρεμπέτες". Τον ίδιο χρόνο γίνονται τα αποκαλυπτήρια τοιχογραφίας του με θέμα τον "Άγιο Δημήτριο" και τη "Θεσσαλονίκη" στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς της πόλης, όπου υπάρχει και άλλη τοιχογραφία του, του Παλαιών Πατρών Γερμανού με το λάβαρο της επανάστασης (35 και 25 τ.μ. αντίστοιχα). Πίνακας του, κοσμεί το Προεδρικό Μέγαρο. Δίδαξε ζωγραφική στη Χ.Ε.Ν. Θεσσαλονίκης και σε δημοτικά σχολεία της πόλης. Από το 2008 αγιογραφεί το ναό του 424 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης. Είναι μέλος του ΣΚΕΤΒΕ. Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η βρύση του "Μαζαράκη" ή Κόκκινη βρύση

      Η βρύση του "Μαζαράκη" βρίσκεται σε απόσταση 2,7 χλμ από το Κρυονέρι στον δασικό δρόμο Κρυονερίου-Όσσας, είναι μια πετρόκτιστη βρύση που μετράει αιώνες ζωής, -απο την οθωμανική εποχή- έχει την δική της ξεχωριστή Ιστορία να μας διηγηθεί, ας την "ακούσουμε".

      Μετά από σχετική ενημέρωση του Καρασσαβίδη Χρήστου του Θεοδώρου που μας εξιστόρησε πληροφορίες που επιβεβαιώθηκαν και από τους Αλτή Παρασκευά, γεννηθείς το 1917 και Μαζαράκη Φώτη, γεννηθείς το 1929. σύμφωνα με τις πληροφορίες λοιπόν που μας έδωσαν οι προαναφερόμενοι συγχωριανοί μας η βρύση αυτή παλιότερα λεγόταν  "Βρύση του Αη Λια" ή "κόκκινη βρύση" -από το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα του νερού της-.

Μετονομάστηκε σε βρύση του "Μαζαράκη"  εξαιτίας του τραγικού θανάτου, στο σημείο εκείνο, του πατερά του Μαζαράκη Φωτίου, Μιχάλη κατά το εμφύλιο. Ένα απο τα περιστατικά που έγιναν σε αυτή, είναι το ακόλουθο που διαδραματίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του '20 όταν κάποιος γέρος βαριά άρρωστος μεταφέρονταν απο τον γιο του, με μουλάρι από το Κρυονέρι στην Όσσα σε έναν γνωστό Ρώσο Ιατρό που ζουσε εκεί, έκαναν λοιπόν μία στάση στη βρύση του Αη-Λιά για να ξεδιψάσουν και να ανακτήσουν δυνάμεις για το ταξίδι. Το εκπληκτικό είναι ότι η υγεία του γέροντα βελτιώθηκε αναπάντεχα όταν ήπιε νερό από την βρύση και επέστρεψε στο χωριό υγιέστατος.

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΝΤΖΕΚΙΟΪ ΑΝ. ΘΡΑΚΗΣ.

Τα τραγούδια αυτά του Ιντζέκιοϊ (Λεπτοχώρι) Αν. Θράκης έφτασαν στο χωριό μας από τον Χατζηαναγνώστου Κων/νο του Ευστρατίου, σε εμένα δε από την κόρη του Γραμματόγλου Αθηνιώ σύζυγο Δημητρίου.

 

  ΚΥΝΗΓΟΣ

Κυνηγός που κυνηγούσε εις το δάσος μια φορά
έτυχε να συναντήσει μια ερημοεκκλησιά.

Προχωρεί και μπαίνει μέσα με λυπητερή καρδιά.
Βλέπει μια και προσκυνούσε μια μικρή καλογριά.

Καλογριά της λέει ο νέος τ΄ όνομά σου σου ζητώ
ας το μάθω κι ας πεθάνω στο ερημοκλήσι αυτό.

Το όνομά μου δεν στο λέω γιατί θα με λυπηθείς
γιατί εσύ ήσουνα η αιτία καλογριά για να με δεις.

5 και 35 και 50 και 8 αν ρωτάς για τ΄ όνομά μου
τ΄ όνομά μου είναι αυτό.

ΛΑΓΚΑΔΑΣ Οικισμοί… γερόντων τα 44 χωριά της επαρχίας

Μία από τις πρώτες θέσεις μεταξύ των πιο φτωχών περιοχών στην Ελλάδα και στο σύνολο των χωρών της ΕΕ κατέχουν 44 οικισμοί στον ορεινό όγκο της επαρχίας Λαγκαδά και σε τμήμα της Aνατολικής Θεσσαλονίκης

της Φανής Σοβιτσλή
Η σταδιακή εγκατάλειψή τους από τον ντόπιο πληθυσμό, που συνέβαλε στην ερήμωσή τους, τα καθιστά “χωριά γερόντων”, όπου η ανεργία ξεπερνά το 10%, τα εισοδήματα των νοικοκυριών είναι από τα πλέον χαμηλά, ενώ ο κλάδος της γεωργίας - κτηνοτροφίας συρρικνώθηκε τα τελευταία χρόνια στο 50%.
Ενδεικτικό της δύσκολης κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει ο πληθυσμός, που υπολογίζεται σήμερα στους 70.000 κατοίκους στο σύνολο των 13 δήμων της επαρχίας Λαγκαδά, είναι ότι με τον κλάδο της γεωργίας - κτηνοτροφίας και αλιείας, τη βασική πηγή εισοδήματος για αυτές τις περιοχές, ασχολούνται μόλις 6.511 άνθρωποι, όταν πριν από δέκα χρόνια ο αριθμός ήταν διπλάσιος. Ανάλογη είναι η συρρίκνωση των απασχολούμενων στον κλάδο της μεταποιητικής βιομηχανίας και του εμπορίου, όπου εργάζονται 4.711 και 3.450 άνθρωποι αντίστοιχα, έναντι των 7.000 και 5.000 ατόμων που εργάζονταν στον παρελθόν. Οι αρμόδιες επιτροπές της Ε.Ε τα έχουν χαρακτηρίσει ως “στάσιμους οικισμούς - χωριά”, παρότι βρίσκονται σε περιοχές που, αν υπήρχαν κίνητρα ανάπτυξης, θα μπορούσαν να είναι άκρως προνομιακές, μέσω του αγροτουρισμού, τον οποίο ενισχύει οικονομικά η κοινότητα.

ΚΑΘΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ....Ο ΣΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 1978

Όμορφες παλιές μαγικές φωτογραφίες τοπίων και ανθρώπων του χωριού μας.

Κάθε Φωτογραφία, μια Ιστορία.... ένα "ταξίδι" στο παρελθόν σε πρόσωπα και πράγματα, που άλλοι δεν έζησαν και άλλοι, θα θυμούνται και θα νοσταλγήσουν.

Ν' αροθυμούν οι παλαιοί. Να νουνίζ'νε οι νεότεροι. Να ελέπ'ν ε οι μικρότεροι.

ΚΡΥΟΝΕΡΙ 23 Ιουνίου 1978.

Ο Κυρικλίδης Ιωάννης με την σύζυγο του Παρθένα και τα εγγονια τους Παρθένα, Παναγιώτα και Γιάννη έξω από την σκηνή τους, μια από της πολλές που έστησε ο στρατός στο χωριό.
Σεισμός μεγέθους 6,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, έγινε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Ιουνίου 1978, ο οποίος ήταν ένας από τους έξι μεγαλύτερους σεισμούς που έπληξαν στο ιστορικό παρελθόν την πόλη. Ο σεισμός του 1978 είχε επίκεντρο 20 χλμ. ανατολικά της Θεσσαλονίκης, μεταξύ λίμνης Κορώνειας και Βόλβης, στο χωριό Στίβος.
Ο απολογισμός της επόμενης ημέρας του μεγάλου σεισμού ήταν 49 νεκροί, 220 τραυματίες και 800.000 άστεγοι, είτε γιατί τα σπίτια τους είχαν καταστραφεί είτε γιατί δεν τολμούσαν να τα χρησιμοποιήσουν. Η έκρυθμη κατάσταση διατηρήθηκε μέχρι τα τέλη Αυγούστου του 1978, οπότε η ζωή στην πόλη ομαλοποιήθηκε.

Αρχείο Αλέξανδρου Θ. Χουβαρδά

ΚΑΘΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.... Η θεμελίωση της Εκκλησίας.

Όμορφες παλιές μαγικές φωτογραφίες τοπίων και ανθρώπων του χωριού μας.

Κάθε Φωτογραφία, μια Ιστορία.... ένα "ταξίδι" στο παρελθόν σε πρόσωπα και πράγματα, που άλλοι δεν έζησαν και άλλοι, θα θυμούνται και θα νοσταλγήσουν.

Ν' αροθυμούν οι παλαιοί. Να νουνίζ'νε οι νεότεροι. Να ελέπ'ν ε οι μικρότεροι.

Η θεμελίωση του Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κρυονερίου.

Ο Ιερός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κρυονεριου, θεμελιώθηκε το 1955 από τον Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο Κακουλίδη μετέπειτα Μητροπολίτη Έδεσσης, επί εφημέριου Πατήρ Κυριάκου Λαμπαδαρίδη, αντιπροέδρου εκκλησιαστικού συμβουλίου Παναγιώτη Παύλου Δουλγερίδη και ταμία Παναγιώτη Κυρικλίδη. Ο Ιερός ναός αποπερατώθηκε 1969-70, φροντίδα Πατήρ Παύλου Καρατζίδη Αρχιερατικού επιτρόπου περιφερείας Σοχού, προέδρου της κοινότητας Κρυονεριου Χρήστο Δουλγερίδη του Παναγιώτη και ταμία ερανικής επιτροπής τον Χουβαρδα Αλέξανδρο του Αργυρίου.

Αρχείο Αλέξανδρου Θ. Χουβαρδά

ΚΑΘΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ... "ΤΟΥ ΣΓΟΥΡΟΜΑΛΛΗ Η ΓΚΙΟΛΑ"

Όμορφες παλιές μαγικές φωτογραφίες τοπίων και ανθρώπων του χωριού μας.

Κρυονέρι Ιούλιος του 1957. Όταν οι πισίνες ήταν άγνωστες και η θάλασσα πολύ μακριά… οι νέοι Κρυονερίτες της εποχής δροσίζονταν καταμεσής του καλοκαιριού στου
 "Σγουρομάλλη την γκιόλα".  

Κάθε Φωτογραφία, μια Ιστορία.... ένα "ταξίδι" στο παρελθόν σε πρόσωπα και πράγματα, που άλλοι δεν έζησαν και άλλοι, θα θυμούνται και θα νοσταλγήσουν.

Ν' αροθυμούν οι παλαιοί. Να νουνίζ'νε οι νεότεροι. Να ελέπ'ν ε οι μικρότεροι.

 Από αριστερά διακρίνονται, οι Παπαδόπουλος Θεόδωρος, Παπαδόπουλος Κυριάκος, Τοκατλίδης Πολύκαρπος, Μπακάλογλου Δημήτρης.

Ο ΣΑΡΗΔΕΜΕΡΤΖΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ



 

  

  

Φωτογραφίες

Τοκατλίδη Θ. Γεώργιου. 

Αρχείο Αλέξανδρου Θ. Χουβαρδά

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΑΓΚΑΔΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝ

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΡΑΝΤΕΛΗΣ

Ελέω Θεού Μητροπολίτης Λαγκαδά. 26.06.1967 - 04.12.2009.

Ιδιαίτερη συγκίνηση διακατέχει όλον τον κλήρο και το λαό της Θεοσώστου

Μητροπόλεως Λαγκαδά, επι τη εκδημία, προς Κύριον, του Σεβαστού γεραρού Γέροντος Μητροπολίτου Λαγκαδά κ.κ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ. Ιδιαιτέρως δε, στην ενορία του Αγίου Γεωργίου Σοχού δια την οποίαν έτρεφε μεγάλο σεβασμό και αγάπη, συμμετέχοντας ενεργώς εις όλα τα τεκταινόμενα και δηλώνοντας πάντα την παρουσία του. Όμως, η δική μου σχέση με τον σεπτό ποιμενάρχη μας ανάγεται από την εποχή που ήμουν ιεροσπουδαστής στην Εκκλησιαστική

Σχολή της Αγίας Αναστασίας (Σεπτέμβριος 1962). Ως ιεροκήρυξ της Ι. Μητροπόλεως Κασσανδρίας επεσκέπτετο την Ιερά Μόνή και σχολή μας και έτσι εγνώρισα τον μετέπειτα Μητροπολίτη μας.

‘Όταν η Εκκλησία της Ελλάδος επανασύστησε την πάλαι-ποτέ Ι. Μητρόπολη

Λαγκαδά, εξέλεξε ως πρώτο Μητροπολίτη Λαγκαδά τον από Κλεισούρα καταγόμενο π. Σπυρίδωνα Τραντέλη (Βλάχος). Ιδιαιτέρως τόνιζε την καταγωγή του. Όταν ενθρονίστηκε τον Ιούλιο του 1967, τον μήνα Σεπτέμβριο επισκέφθηκε τη Σχολή μας για να γνωρίσει τους εκ της μητροπολιτικής περιφέρειας του ιεροσπουδαστάς και έτσι η σχέση μας έγινε περισσότερο στενή. Νοιαζόταν για τις σπουδές μας και γενικά ήταν δίπλα μας. Τότε

ήρθε και η ευλογημένη ώρα που πήρε τον ιεροσπουδαστή Νικόλαο Γαλάνη, τον οποίο είχε ως τελευταία κοντά του, τον ετοίμασε ως μοναχό και χειροτονώντας τον ιερομόναχο και σήμερα τον ευλαβέστατον Πρωτοσύγγελον

της Ι. Μητροπόλεως Πανοσιολογιώτατον π. Γερμανό.

Οι δυσκολίες στην νέα Μητρόπολη ήταν πολλές: δεν υπήρχε Μητροπολιτικό μέγαρο, δεν υπήρχε αυτοκίνητο, δεν υπήρχαν γραφεία. Ενοικίασε οίκημα για γραφεία (εκινήτο με τζιπ στρατιωτικό). Όλα όμως τα προβλήματα τα αντιμετώπιζε μόνος και χωρίς βοήθεια. Σήμερα καυχώμεθα για το μεγάλο

έργο που επιτέλεσε:σπουδαίο Μητροπολιτικό μέγαρο, σπουδαίοι συνεργάτες (πνευματικά του παιδιά). Η λειτουργία της Μητροπόλεως άψογη.

Το κοινωνικό και φιλανθρωπικό του έργο πολύ μεγάλο. Αφιλοχρήματος,

συμπαραστάτης φτωχών, ασθενών και εμπερίστατων ανθρώπων. Με την ευχή του και την ευλογία του στο Σοχό, στην ενορία μας, έχουμε καθημερινό συσσίτιο. Προσωπικά έχω να θυμάμαι την συμπαράσταση του στα πρώτα χρόνια της ιεροσύνης μου στο Σοχό. Αλλά περισσότερο το ενδιαφέρον του για το περιβάλλον, οι αγώνες του και η αγωνία του, να μην γίνει η περιφέρεια Λαγκαδά το πτυελοδοχείο της Θεσσαλονίκης, θα μείνουν στη θύμησή μου.

Ο σεπτός ποιμενάρχης Λαγκαδά, ο αφιλοχρήματος, ο συμπαραστάτης όλων, κληρικών και λαϊκών, είχε και το μεγαλείο της ταπεινοφροσύνης και της συγχώρησης. Όταν το περασμένο καλοκαίρι μαζί με τον συνεφημέριο π. Χρυσάφη τον επισκεφθήκαμε στο κελί του, στη Μονή της Αγίας Τριάδος,

μας ενηγκαλίσθη, μας ασπάσθηκε και μας ζήτησε συγνώμη κλαίγοντας.

Αυτός ο Μεγάλος Άνδρας ήτο ο Μητροπολίτης Λαγκαδά ΣΠΥΡΙΔΩΝ

Αιωνία του η μνήμη να ‘χουμε την ευχή του.

Ιερεύς Ιωάννης Φερενίδης

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΑΝΟΥΛΗΣ ΕΝΑΣ ΚΡΥΟΝΕΡΙΤΗΣ ΗΡΩΑΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Γ. Φανούλης.

 Η 28η Οκτωβρίου αποτελεί ημέρα μνήμης στους νεκρούς του έπους της Αλβανίας, των οχυρών της Μακεδονίας, της Κρήτης και της Μέσης Ανατολής κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Σ' αυτόν τον αγώνα, και στα αφιλόξενα βουνά της Β. Ηπείρου, προσέφερε την ζωή του ως υπέρτατη θυσία υπερασπιζόμενος τα ιδανικά της Πατρίδος ο συγχωριανός μας (και παππούς του γράφοντος): Αντώνιος Φανούλης του Ιωάννη. Ποιος ήταν όμως ο Αντώνης Φανούλης; Γεννήθηκε το 1906 στο Ιντζέκιοι της Αν. Θράκης,τόπο καταγωγής των περισσοτέρων Θρακιωτών κατοίκων του Κρυονερίου. Γονείς του ο Ιωάννης και η Σοφία Φανούλη. Από μικρός όπως και όλα τα παιδιά της γενιάς του γνώρισε τους διωγμούς και πήρε τον δρόμο της προσφυγιάς, πρώτα το 1914 με προορισμό το Άδενδρο Θεσσαλονίκης για να επιστρέψει το 1918 και κατόπιν το 1922 με προορισμό το Κρυονέρι Λαγκαδά όπου και εγκαταστάθηκε η οικογένεια του μαζί με πλήθος συγχωριανών από το Ιντζέκιοι.Μεγάλωσε και εργάστηκε στο Κρυονέρι όπου και δημιούργησε την δική του οικογένεια τα χρόνια του μεσοπολέμου. Παντρεύτηκε με την Συρματού Γραμματόγλου με την οποία και απέκτησε 3 παιδιά: τον Γιώργο, την Σοφία και την Κυριακή. Ο πόλεμος τον βρήκε σε ηλικία 34 χρονών να ασχολείται με την τυροκομία. Κατατάχθηκε ως έφεδρος στρατιώτης πεζικού στο 19ο Σύνταγμα Πεζικού και βρέθηκε στο μέτωπο της Αλβανίας. Εκεί παρέμεινε έως και τον Μάρτιο του 1941 όπου η τύχη τον έφερε να βρίσκεται με την μονάδα του, στο ύψωμα 731 Β.Δ. της Κλεισούρας στην Β.Ήπειρο. Στις 9 Μαρτίου, υπό την άμεση παρακολούθηση του Μουσολίνι, εξαπολύεται η μεγάλη "Εαρινή" ιταλική επίθεση (PRIMAVERA), στην ζώνη από τον Αώο μέχρι τον Αψό ποταμό και με ιδιαίτερη ένταση στο τμήμα από την Τρεμπεσίνα μέχρι την περιοχή Μπούμπεσι. Οι Ιταλοί με σφοδρές επιθέσεις με την ισχυρή υποστήριξη πυροβολικού και αεροπορίας, προσπαθούσαν να διαρρήξουν τις Ελληνικές θέσεις. Ειδικότερα τα ζωτικά υψώματα 731 και 717 ανασκάφηκαν κυριολεκτικά από τους βομβαρδισμούς, χωρίς όμως οι υπερασπιστές να επιτρέψουν την κατάληψη τους από τους Ιταλούς, οπότε θα δημιουργούσαν ρήγματα στην ελληνική τοποθεσία. Στην δεύτερη φάση της επιθέσεως και στις 19 Μαρτίου 1941, οι Ιταλοί εκτόξευσαν με συνοδεία αρμάτων την δέκατη όγδοη κατά σειρά επίθεση τους κατά του υψώματος 731, χωρίς όμως να και πάλι να πετύχουν κανένα αποτέλεσμα. Η ημέρα αυτή έμελε να αποδειχθεί μοιραία για τον Αντώνη Φανούλη καθώς κατά την διάρκεια των μαχών της, βρήκε τον θάνατο. Η επίθεση τελείωσε άδοξα για τους Ιταλούς στις 25 Μαρτίου. Οι απώλειες των ελληνικών μονάδων  που έλαβαν μέρος στον αγώνα για την απόκρουση της "Εαρινής" Ιταλικής επίθεσης ανήλθαν σε 47 αξιωματικούς και 1196 οπλίτες νεκρούς, 144 αξιωματικούς και 3872 οπλίτες τραυματίες και 42 οπλίτες αγνοουμένους. Όλοι όσοι έζησαν τον αγώνα αυτό αλλά και οι νεότερες γενιές, έχουν ιερό καθήκον να τιμούν με κάθε τρόπο αυτή την υπέρτατη θυσία που εξασφαλίζει την ανεξαρτησία, την ελευθερία, την εθνική υπερηφάνεια και τον παγκόσμιο θαυμασμό και να παραδειγματίζονται για την αντιμετώπιση κάθε ενδεχόμενης επιβουλής των αξιών αυτών. Αυτός είναι ο βασικός στόχος του παρόντος άρθρου. 

ΚΑΣΤΑΜΠΟΛΗ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Έρευνα - Επιμέλεια: Αλέξανδρος Θ. Χουβαρδάς

   Από την Καστάμπολη Αν. Θράκης προέρχονται 22 οικογένειες Κρυονεριτών Θρακιώτικης καταγωγής σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που διαθέτουμε άλλωστε σήμερα γνωρίζουμε ότι το 50% περίπου των Θρακικής καταγωγής Κρυονεριτών προέρχονται από το Ιντζεκιοϊ το άλλο 50% προέρχονται από την Καστάμπολη, το Καρατζάκιοϊ, το Σιμιτλή, το Αράπ Χατζή, το Αλμαλή, τον Ασκό της Ανατολικής Θράκης.

Αυτές οι 21 είναι αναλυτικά οι κάτωθι: Αρβανιτίδης Νικόλαος του Γεωργίου, Αρετογλίδης Νικόλαος του Δράκου, Δελιμπαμίδης Θεολόγος του Νικόλαου (3), Δελιμπαμίδης Στέργιος του Νικόλαου (2), Δράκος Θεοφάνης του Νικολάου, Θεοφανίδης Ιωάννης του Αριστοτέλη (5), Καμπαγιοβάνης Κωνσταντίνος του Ιωάννου (4), Καραγεωργίου Ιωάννης του Γεωργίου (3), Καραγεωργίου Λεμονιά συζ. Γεωργίου, Καραγιάννης Παύλος, Κωτσόπουλος Θεοδόσιος του Νικολάου (3), Κωτσόπουλος Σταύρος του Νικόλαου (2), Κοτσάμπασης Αναστάσιος του Παναγιώτη (3),  Λυμπερίδης Ζήσης του Χαράλαμπου (5), Μπαλάσης Δημήτριος του Φωτίου (3), Μπακάλογλου Μιχαήλ του Χρηστου, Ναθαναήλ Χρυσάφης του Ναθαναήλ (3), Πανταζής Δαμιανός του Νικολάου , Παλτουκίδης Ιωάννης του Παναγιώτη, Στεφανίδης Δημήτριος (Σταμπουλής),   Φιρφιρίνας Κυριάκος του Ιωάννη, Χρυσαφίδης Ξενοφών του Θεολόγου. Στην παρένθεση πληροφορούμαστε τον αριθμό ατόμων της κάθε οικογένειας.

ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΔΙΩΓΜΩΝ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΩΝ ΤΟΥ ΕΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

ΑΝΑΣΤΟΡΩ ΤΑ ΠΑΛΑΙΑ ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΔΙΩΓΜΩΝ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΩΝ

ΤΟΥ ΕΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ (1914-1918)

ΑΝΑΣΤΟΡΩ ΤΑ ΠΑΛΑΙΑ

-“Μεταξύ των φονευθέντων, αριθμούνται και ο εφημέριος του χωρίου Τζαρούκ-τζηκαράν

του τμήματος Μελανδίας Πατήρ Αλέξιος Παπαδόπουλος και ο Αναστάσιος Λαζάρου Κουρουκλόγλου (Κυρικλίδης)”-.

Έρευνα-Επιμέλεια: Αλέξανδρος Θ. Χουβαρδάς

Το Τσαρούκ-Τζηκαράν από το χωριό αυτό του Μικρασιατικού Πόντου κατάγονται οι περισσότεροι Κρυονερίτες Ποντιακής Καταγωγής. Ήταν ένας από τους 110 Ελληνικούς οικισμούς της Εκκλησιαστικής Επαρχίας Νεοκαισάρειας (Νικσαρ). Η εκκλησιαστική διοίκηση διαιρούσε τον Πόντο, στα νεότερα χρόνια, μέχρι το 1922, στις επαρχίες Τραπεζούντας και Ροδοπόλεως, Χαλδιας, Νικοπόλεως, Θεοδοσιουπόλεως, Αμάσειας και Νεοκαισάρειας.

Τμήμα Κοτυώρων

Ήδη από των αρχών του 1917 συχνάκις επαναλαμβάνετο ότι μετά την έξωσιν των χωρικών της περιφέρειας θα έλθει και η σειρά των πολιτών. Ο εν Ορδού διαμένων τότε Νομάρχης

Τραπεζούντος Τζεμάλ Αζμή βέης, εκμεταλλευόμενος τον πανικόν και την αδυναμίαν των ομογενών, επρότεινεν όπως ούτοι, προς αποφυγήν της εξορίας, μεταφέρωσι κατά μήνα 200 τόννων τρόφιμα του στρατού εξ Ορδού εις Μεσουδιέ (απόστασις 120 χλμ) Η σκληρά πρότασις εγένετο κατ' ανάγκην αποδεκτή. Τη 19 Αυγούστου 1917 ο ρωσσικός στόλος εβομβάρδισε την πόλιν, φεύγων δε συναπήγαγε τινας εκ των ημετέρων. Τούτο

ήρκεσεν ώστε οι τούρκοι να αποφασίσωσι την απέλασιν των ομογενών, αναθέντες τα κατ'αυτήν εις τον αρχηγόν της χωροφυλακής Κερασούντος χιλίαρχον Κιαζίμ βέην και τον

αρχηγό των παραλιακών δυνάμεων χιλίαρχον Νουρεδίν βέην, αμφοτέρους χριστιανομάχους. Ο πρώτος μάλιστα παρρησία ωμολογεί: "ευτυχώς ο Θεός δεν μοι έδωκεν ευαισθησίαν και

έλεος, δι' αυτό επλάσθην- και επιθυμώ- να πιω το αίμα όλων των χριστιανών εντός ποτηρίου ύδατος… Αισθάνομαι ηδονήν όταν βλέπω την τοιαύτην κατάστασιν των χριστιανών και όταν ακούω τους ολοφυρμούς των ευφραίνομαι, ως εάν ήκουον λύραν καλλίφωνον ή άλλην τινά μουσικήν". Η έξωσις ήρξατο κατά Σεπτέμβριον, οι δε κάτοικοι ωδηγήθησαν διασκορπισθέντες ανα τους νομούς Σεβαστείας και Κασταμονής πλην 2500, οίτινες δια θαλάσσης διαπεραιωθέντες εις Τραπεζούντα μετέβησαν εκείθεν εις Ρωσσίαν.

Ο εκτοπισμός των περί τα Κοτύωρα ελληνικών χωρίων (Βόνα, Τεκέ, Ιάσων, Φερνέκ, Καγιά-μπασή, Χαϊδάρ, Αλανδζάκ, Ολουκλή, Αρτούχ, Οβά Τσικούρ, Ανδούζ, Αγιος Αντώνιος, Κιοκ Ομέρ, Τεπέπαγιά, Τζιτλίκ-κιράν, Κηζήλ-τουζ, Καζανδζίλου, Ελέζ-κιοϊ, Γενίπαζάρ

΄Κηζήλ-ότ, Ουζούν-αλί, Σεμέν, Αχηρλού και Πέι Αλάν), (από του Οκτωβρίου 1916 - Σεπτεμβρίου 1917), εγένετο άνευ αποχρώντος λόγου στρατιωτικής φύσεως, αλλ' απλώς χάριν εξοντώσεως και διαρπαγής των περιουσιών αυτών. "Κατά την έξωσιν, έγραφεν υπό ημερ, 29 Ιανουαρίου 1919 ο σεβ. Μητροπολίτης Νεοκαισάρειας και Κοτυώρων Πολύκαρπος, αντί να οδηγήσει τους δυστυχείς τούτους χριστιανούς δια της ωρισμένης συντόμου οδού, σκοπίμως προς ταλαυπωρίαν και τελείαν εξόντωσιν αυτών ωδήγουν εις τον προς όν όρον δι'

άλλων δυσβάτων και απομεμακρυσμένων επικινδύνων οδών, κατά δε την ταλαιπωρημένην οδοιπορίαν, εβλασθημούντο υπό των συνοδευόντων αυτούς χωροφυλάκων, εδέροντο ανηλεώς και ηναγκάζοντο να διανυκτερεύωσιν εν τω υπαίθρω, πολλάκις υπό την βροχήν και εντός βορβόρου. Θρήνοι και κοπετοί, ολοφυρμοί και πύρινα δάκρυα περιφρονούντο και ού μόνον καμίαν αίσθησιν δεν ενεποίουν εις τα ανθρωπόμορφα ταύτα της φύσεως τέρατα, αλλά και την χλεύην και περιφρόνησιν προεκάλουν, βρέφη δε και νήπια κατά κρημνών εν τη οδό κατερρίπτοντο και δια λίθων ασπλάχνως απετελειούντο τα ταλαίπωρα υπό των αγρίων συνοδών των δύστυχων χριστιανών και πατριωτών μου, οι δε ιερείς επροπηλακίζοντο, εξυβρίζοντο και εξευτελίζοντο…"

"…. Την πτωχήν κωφάλαλον παρθένον Ροδήν, θυγατέρα του Θεοδώρου Γιολτζή Κοτυωρίτου, διεκόρευσεν αναίδην ο αρχίατρος Σαδρενήν εφένδης, ευρισκόμενος νυν εν Τραπαζούντι, δέκα οχτώ ορφανά Ελλήνων Χριστιανών, μετενεχθέντα εις Ορδού εκ των χωρίων Γιαϊλά γιουζή της επαρχίας Κολωνίας, εγένετο άφαντα, κατεδικάσθησαν σκοπίμως εις τον δι' ασιτίας θάνατον…"

Μεταξύ των φονευθέντων, αριθμούνται και ο εφημέριος του χωρίου Τζαρούκ-τζηκαράν του τμήματος Μελανδίας Πατήρ Αλέξιος Παπαδόπουλος και ο Αναστάσιος Λαζάρου Κουρουκλόγλου.

ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ 

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ

2395 051 217 , 51 500 ,

Φαξ 2395 051 670

ΚΑΠΗ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ

2395 051 680

Αγροτικό Ιατρείο Κρυονερίου 2395 051 220

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ 2395 051 216

ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ 2395 051 660

ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 2395 051 290

ΔΑΣΙΚΟΣ  ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ Γραφείο 2395 051 440

ΤΕΡΙΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛ. Χ. Ιερέας 2395 051 453

Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) ΣΟΧΟΥ 2395 022 441, 2395 023 317, Φαξ 23950 23 300

ΔΑΣΟΝΟΜΕΙΟ 2395 022 400

ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ (Δ Ο Υ )  Προϊστάμενος 2395 022 788

Εισόδημα Μεταβιβάσεις Φ Π Α κτλ 2395 022 235 Εισπράξεις Πληρωμές 2395 022 233

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ 2395 022 744

ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΕΙΟ 2395 022 332

ΑΣΤΥΝ ΤΜΗΜΑ ΣΟΧΟΥ  Διοικητής 2395 022 203  

Αξιωματικός Υπηρεσίας 2395 022 232

Άμεση Δράση 100

Πυροσβεστική 199

ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΣΟΧΟΥ 2395 022 222 ,355, 544, 733

Κέντρο Άμεσης Βοήθειας - ΕΚΑΒ 166

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ

Αγροτικό Ιατρείο Ασκού 2395 061 270

Αγροτικό Ιατρείο Αυγής 2395 051 031

ΓΡΑΦΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ 2395 022 148

ΚΤΗΝΙΑΤΡΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΟ 2395 020 011, 2395 022 230

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΟΧΟΥ 2395 022 250

ΛΥΚΕΙΟ ΣΟΧΟΥ θ Καρακόλη 50 Διευθυντής 2395 022 242,Φαξ 2395 022 980,

Σχολική Βιβλιοθήκη 2395 023 070

ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΤΕ ΑΕ Διευθυντής 2395 022 685

» Προϊστάμενος Λογιστηρίου 2395 022 213

»Γραφείο Συν/γών Καταθέσεων 2395 022 213

» Γραφείο Χορηγήσεων 2395 022 504  Γεωτεχνική Υπηρεσία 2395 022 100

» Φαξ 2395 022 100,Υπηρεσίες 2395 020 010

ΕΛΤΑ ΣΟΧΟΥ, Χατζηχαρίσκου 1   2395 022 223

Α

ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΙΔΟΥ ΑΝΑΤΟΛΗ Σ. 2395 051 674

ΑΔΑΜΙΔΗΣ ΣΑΒΒΑΣ I. 2395 051 632

ΑΙΒΑΤΖΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓ. Β. 2395 051 188

- ΚΩΝΣΤ. Β. 2395 051 448

ΑΛΜΑΛΙΩΤΗΣ ΖΑΧ. Π. 2395 051 161

ΑΛΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚ. Χ.. 2395 051 506

- ΧΑΡΑΛ. Π. 2395 051 227

ΑΜΠΑΤΖΗΣ ΦΩΤ. Σ. 2395 051 444

ΑΜΠΑΤΖΙΔΟΥ ΕΥΘΥΜΙΑ Γ. 2395 051 055

ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΚΩΝΣΤ. Π. 2395 051 688

ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ Γ. 2395 051 179

ΑΡΣΕΝΗΣ ΣΩΤ. Ε. 2395 051 686

ΑΤΜΑΤΖΙΔΗΣ ΑΝΑΣΤ. Θ. 2395 051 526

- ΓΕΩΡΓ. Π. 2395 051 455

- ΙΩΑΝ. Θ. 2395 051 637

- ΚΩΝΣΤ. Α. 2395 051 623

ΑΤΜΑΤΖΙΔΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ Π. 2395 051 439