Όταν ένας άνθρωπος δεν συμφιλιώνεται με το παρελθόν του, συνήθως οδηγείται σε ψυχώσεις, ο βαθμός των οποίων είναι κλιμακούμενος. Το ίδιο συμβαίνει και σε συλλογικό επίπεδο. Όταν μία κοινωνία ή ένα έθνος αδυνατούν να συμφιλιωθούν με την ιστορία τους, οδηγούνται σε στρεβλώσεις και θανάσιμες αγκυλώσεις δηλαδή ουσιαστικά, σε συλλογικές ψυχώσεις. Εγκλωβισμένοι και δέσμιοι του ιστορικού παρελθόντος τους, όσοι δεν κατορθώνουν να το ξεπεράσουν, συνήθως αναπαράγουν τα ίδια λάθη. Έτσι συμπεριφερόμενη μία κοινωνία, μένει στάσιμη. Για να προαχθείς σε οποιοδήποτε επίπεδο, πρέπει να συμφιλιωθείς με το παρελθόν σου και να διδαχθείς νηφάλια από αυτό, για να δημιουργήσεις, μοιραία, πάνω σ΄ αυτό.
Ο χειρότερος αντίπαλος, στην καθαρτική αυτή προσπάθεια, είναι ο τυφλός φανατισμός. Οι περισσότεροι πολίτες, είναι δογματικά προσκολλημένοι στις όποιες κομματικές πεποιθήσεις τους. Εντάσσονται σε ένα χώρο είτε γιατί έτσι διδάχτηκαν την ένταξη τους αυτή από το στενό περιβάλλον τους είτε γιατί στη ροή του χρόνου ανέπτυξαν μία καθαρά πελατειακή σχέση με κάποιο, συνήθως μεγάλο και κατά συνέπεια εν δυνάμει εξουσιαστικό, κομματικό μηχανισμό. Λίγοι είναι αυτοί που υποστηρίζουν ένα κόμμα, μικρό ή μεγάλο, από καθαρά πολιτικά κριτήρια και ύστερα από επαγωγικούς συλλογισμούς και με γνώμονα το ατομικό, κοινωνικό και εθνικό συμφέρον τους.
Ο καλύτερος δε σύμμαχος, στην προσπάθεια αυτή ενός πολίτη, είναι η καθαρή σκέψη. Μόνον με αυτήν είναι δυνατή η καθαρτική αυτοκριτική που οδηγεί στην ορθή κρίση. Η καθαρή σκέψη, απελευθερωμένη από συναισθηματισμούς, δίνει την δυνατότητα στον πολίτη, με τις όποιες δυνάμεις διαθέτει ο καθένας, να αναλύσει τα δεδομένα που του τίθενται και από το προϊόν της ανάλυσης του αυτής, να συνθέσει την τελική του κρίση.
Το μικρό αυτό άρθρο μου, γράφεται την παραμονή των βουλευτικών εκλογών της 16ης Σεπτέμβρη 2007, όταν δεν γνωρίζω αλλά ούτε και μπορώ να πιθανολογήσω, τον αυτοδύναμο ή μη, νικητή. Ευχόμαστε όλοι, να είναι αυτός που ιστορικά θα αποδειχθεί ως ο καλύτερος για τον τόπο. Γιατί ο αυριανός νικητής, όταν θα περάσει πάνω από τα πεπραγμένα του ο χρόνος και αυτά θα καταστούν Ιστορία, όταν εκ των πεπραγμένων του θα διαμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό η ποιότητα της ζωής μας ως πολιτών και ή θα προαχθούν ή θα μείνουν στάσιμα ή θα πληγούν τα εθνικά μας συμφέροντα, δεν θα είναι αυτοφυής. Εμείς θα τον έχουμε ανεβάσει στον θώκο του.-
Λαγκαδάς 15-9-2007
Φώτης Κ. Μηκερόζης
